Wat is je favoriete genre van fotografie?
Naast het fotograferen van kinderen, fotografeer ik eigenlijk heel breed. Van het begin van een nieuw leven tot afscheidsfotografie en alles daartussen. Zwangerschappen, families, sprookjesfoto’s maar mijn specialiteit is een fine-art portretten. 

Wat wil je absoluut nog bereiken?
Veel van mijn doelen heb ik al bereikt, in de finale gestaan van ‘De nieuwe Vermeer’, 2x heeft een werk van mij in musea gehangen maar wat ik absoluut nog hoop te bereiken: Een workshop geven aan de kandidaten van ‘Het perfecte plaatje’.

Je bent zelfstandig ondernemer, bevalt dat?
Fotograferen heb ik niet geleerd door naar de fotovakschool te gaan. Ik heb het geleerd door het te doen. Veel naar workshops van andere fotografen geweest, kijken hoe en waarom zij bepaalde technieken hanteren en hier mijn eigen weg in gevonden. Ik ben ervan overtuigd dat je kunt worden wat je wilt, als je er maar volledig voor gaat. En die passie, die is enorm belangrijk, die zie je namelijk terug in mijn foto’s. Daarnaast vind ik het belangrijk dat je kritisch blijft kijken op je werk, hierdoor blij je groeien naar een hoger niveau. Het houdt je scherp.

Het ondernemen zat al jong in mij, toch koos ik ervoor om verzorgende IG te worden op een afdeling met ouderen met Dementie. Hiervoor moet je wel een gevoelsmens zijn, anders kun je niets bereiken bij de mensen. Die gave gebruik ik tegenwoordig om kinderen op hun gemak te laten voelen voor de camera. Op een speelse, vrolijke manier kun je samen veel bereiken. Het ondernemen bevalt mij eigenlijk enorm goed. Je kunt je eigen tijd indelen, te werk gaan zoals ik het graag voor mij zie en het is zo leuk dat het niet als werken voelt. Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt.

Digitaal of print?

Ik ben ervan overtuigd dat foto’s niet gemaakt worden om te bewaren op een harde schijf, computer of telefoon. Er moet naar gekeken worden, bewonderd, gedeeld en horen thuis aan de wand of in een mooi persoonlijk album. Ik vind het zelf ook heerlijk om door een stapel oude foto’s heen te gaan. Die bewaar ik in een doos, allemaal door elkaar. Een doos vol herinneringen, een doos vol kadootjes.

Wil jij mensen inspireren met je foto’s?
Mensen een tastbare herinnering geven, dat is mijn werk. Soms door een mooie dag vast te leggen in een huwelijksreportage, een bedrijfsreportage die het perfecte beeld geeft van wat het bedrijf wil uitstralen, of de heerlijke glimlach van een kleine uk. Het zijn allemaal herinneringen voor later en ik mag het vastleggen.

Fotografeer jij vaker in kleur of zwart-wit? Waarom?
Zwart-wit. Extra contrast, diepgang, uitstraling. Een zwart-wit foto leeft voor mij veel meer en straalt vaak precies de sfeer uit die ik wil bereiken.

Wat vind jij van schoolfotografie?
Toffe organisatie waar we als franchisenemers ook echt een teamgevoel
hebben. En we maken natuurlijk de leukste SGoolfoto`s! De stijl van SGoolfotografie sluit echt aan bij hoe ik kids het liefste fotografeer: “Puur en zoals ze zijn!”

Hoe ziet voor jou een gemiddelde werkdag eruit?
De dag begint bij mij al heel vroeg met een wandeling met mijn hond Saar.
Dan kom ik thuis en neem een ontbijt met natuurlijk een koffie. Vervolgens vind je mij vaak eerst achter mijn PC om late berichtjes en mail te beantwoorden. Het leuke aan mijn werk is dat de week nooit standaard verloopt. De ene dag zit ik de hele dag te bewerken, administratie te doen of ik geef een workshop. Andere dagen ben ik op pad voor SGoolfotografie, een huwelijk of een familiesessie. Die variatie vind ik echt heel fijn!

Als je geen schoolfoto’s maakt, wat fotografeer je dan het liefst?
Het blijft bij mij altijd kriebelen om kinderfoto’s te maken. Kinderen zijn zo uniek en altijd zo zichzelf, daar ligt mijn passie. Ik houd er ontzettend van om kinderen in of rondom een natuurlijke en liefst een gedateerde locatie te fotograferen. Je kan wel zeggen dat ik van vroeger hou!

Regelmatig exposeer ik mijn werk en in vele van deze exposities komt de titel ‘Child in Time’ naar voren, omdat ik vaak hedendaagse kinderen in een setting van vroeger fotografeer. Zo fotografeerde ik bijvoorbeeld twee jongens die een middagdutje deden bij een hooimijt (voorloper van een hooiberg), een meisje in een lege stoffige koeienstal en een tiener in een lege groentekas. Daarnaast vind ik het ook heerlijk om in heel Europa te zoeken naar fantastische fotoplekken met roestende auto’s, verval in oude muren/gebouwen. Dit alles in combinatie met bijzondere natuur en een portie mooi natuurlijk licht, maken mijn beelden compleet.

Maak je ook foto’s met je telefoon?
Telefoon? Kan die camera waarmee ik kan appen, netflixen, mailen, facebooken dan ook bellen? 😛 maar om antwoord te geven op de vraag… ja! Absoluut! Sterker nog.. als ik een nieuwe telefoon ga uitzoeken kies ik altijd degene met de beste camera kwaliteiten. Ik heb niet altijd mijn camera bij de hand, maar fotografeer natuurlijk wel heel graag. Daarnaast ben ik ook nog moeder en wil ik elk moment van mijn opgroeiende deugniet vastleggen. 

Mja… dat valt wel een beetje onder beroepsdeformatie… ik kan eigenlijk geen foto maken zonder na te denken over hoe en wat. En als ik het wel een keer doe, dan gaat hij nog een keer over. Heel vervelend en vermoeiend wel, haha!

Van wie heb je het meeste geleerd?
Mijn leermeester Rutger Mullemeister, ook wel bekend van zijn boek ‘Rotterdams Passie’. Toen ik bij Rutger in dienst was als.. nou ja eigenlijk een manusje van alles, leerde ik veel meer en veel sneller dan op de Nederlandse Fotovakschool waar ik toen nog een deeltijd opleiding volgde. Ik stelde op een gegeven moment zelfs vragen op school, waar de leerkracht geen antwoord kon geven waar en Rutger het piekfijn uit kon leggen. Hij was een echte meester van het licht! Had ik toen maar beter opgelet, denk ik nog wel eens als ik weer eens vast zit met het uitlichten.

Waar heb je gewerkt voordat je bij Sgoolfotografie kwam?
Ik fotografeer al best wel lang. Ik ben begonnen als fotograaf bij Portrait Place (fotostudio in voormalig V&D) daarna heb ik jarenlang bij Studio Kastermans gewerkt. Voornamelijk als persfotograaf.

Persfotografie dat is wel iets heel anders dan Sgoolfotografie…
Ja, het is best een uitdaging. Je moet er ter plekke wat van maken. Vaak in korte tijd. De persfotografie heeft mij geholpen om de fotograaf te worden die ik nu ben. Snel kunnen reageren op een bepaald moment, de dingen naar mijn hand zetten en van niets iets te maken. De situaties waren niet altijd even gunstig. Soms kwam je op plekken waar er haast geen licht was, of waar mensen soms niet eens op de foto wilden. Toch moest je terugkomen met geschikt beeld. Een lege plek in de krant zou anders het gevolg zijn.

Heb je een opleiding fotografie gevolgd?
Jazeker! Ik wilde me graag verder ontwikkelen als fotograaf en ben eerst gestart met een basisopleiding bij de Fotoacademie in 2006. Hier heb ik de basisbeginselen van de fotografie geleerd en ervaring opgedaan in het afdrukken van foto’s in de Doka (donkere kamer). Dat vind ik, nu we allemaal digitaal fotograferen, echt bijzonder.

In 2007 ben ik begonnen met mijn opleiding aan de Fotovakschool in Amsterdam. Een leuke en spannende tijd waar ik veel geleerd heb en ook ontdekt heb dat ik naast natuurfotografie ook erg hou van lifestylefotografie.

Je opleiding als fotograaf houdt eigenlijk nooit op, want er is altijd genoeg waar je je nog verder in kan ontwikkelen. Dat is juist het prachtige aan ons vakgebied! Ik heb dan ook in de tussentijd nog vele workshops gevolgd en dat zal ik ook blijven doen.

Waar gaat het voor jou bij fotografie om?
Kijken en luisteren om de connectie met de kids te maken. Ik leg graag vast 
hoe het echt is. Deze foto’s zijn in mijn ogen het meest waardevol voor 
later.

Je bent zelfstandig ondernemer, bevalt dat?
Ik zal eerlijk zijn, de weg er naar toe ging zeker niet vanzelf. Sinds 2007 
ben ik fulltime fotograaf en na veel en hard werken kan ik zeggen dat ik
 elke dag geniet! Omdat ook mijn vriendin Rose zelfstandig ondernemer is,
 hebben we de mogelijkheid om drie maanden per jaar naar Aruba te gaan en daar
 te fotograferen. Daar genieten we natuurlijk ook van!

Wat is je favoriete genre van fotografie?
Het allerliefste fotografeer ik kinderen en bruiloften en het liefst 
bruiloften waar veel kinderen zijn. 
Samen met Rose heb ik een fotostudio in Amsterdam waar we veel gezinnen met jonge
 kindjes fotograferen en dat vind ik onwijs leuk.

Wat is je achtergrond?
Je kunt wel zeggen dat het een zoektocht was, van een agrarische opleiding naar MDGO Mode en Kleding naar PABO. Daarna heb ik een tijd bij Albert Heijn gewerkt om grondig na te kunnen denken. In de resterende tijd bedrukte ik textiel onder de naam Textieldrukkerij Luna. Ik werkte de mallen uit met fotografische emulsie in een donkere kamer. Fotografie kwam wat later op mijn pad.

Tijdens mijn werk als laborant in een fotovaklab zag ik heel veel mooie bruidsfotografie. Toen begon het vlammetje voor fotografie echt te branden en sprong ik van het niets in het diepe. Ik heb mij ingeschreven voor een opleiding bij de Fotovakschool. Tegelijkertijd heb ik een KvK nummer aangevraagd en ben ik gestart met de eerste opdrachten.

Zeker in die eerste jaren was ik erg gedreven in mijn ontwikkeling en sleepte met mijn portret- en- bruidsfotografie een vijftal awards binnen. Mijn werk stond regelmatig in de diverse vakbladen en bruidsmagazines, daarnaast heb ik wat exposities gedaan.