Persoonlijke post
Mijke Bressers – Interview
Persoonlijke post
Mijn naam is Mijke Bressers, geboren in 1982, mama van twee geweldige zoons, vrouw van een leuke man en woonachtig in Roosendaal.
Kernwoorden die mij beschrijven zijn: creatief, intuïtief, flexibel, initiatiefrijk, sterke verbeeldingskracht, direct, eerlijk, oprecht, eigenwijs, en ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Daarnaast kan ik ook erg lachen om mijn eigen grapjes, is de ochtend niet mijn beste moment, kan ik genieten van samenzijn met lieve vrienden en familie, maar vind ik het af en toe ook heerlijk om alleen te zijn. Ik verslind boeken en houd van lekker eten.
In 2008 ben ik voor het eerst moeder geworden. Op dat moment is ook mijn passie geboren voor het vastleggen van momenten, emoties en het mooiste licht. Na vele cursussen, trainingen en een opleiding om mezelf verder te ontwikkelen is mijn eigen fotografiebedrijf ontstaan. In mei 2011 ben ik gestart onder de naam MB-perspectief. In 2015 is dit veranderd naar Mijke Bressers fotografie.
Wat maakt fotografie zo uitdagend?
De afwisseling, niet weten hoe je dag verloopt. Ik hou daarvan, ik heb
uitdaging en afwisseling nodig en kan zo enorm genieten van al die leuke
kinderen voor mijn camera! Ieder met zo’n een eigen karakter, fantastisch!
Ik probeer met ieder kindje ook echt even oprecht contact te maken.
Hoe zou je je werk beschrijven?
Spontaan, ongeposeerd. Ik leg momenten vast zoals ze echt zijn. Ik wil niet
alleen foto’s maken, maar ik wil kostbare momenten vastleggen, authentieke
emoties en unieke verhalen.
Wat vind jij? Schoolfoto’s afdrukken of liever digitaal?
Zeker afdrukken! Advies wat ik aan iedereen geef! Print je foto’s, hou ze
vast, hang ze op of zet ze neer. Wanneer foto’s digitaal blijven worden ze
vaak vergeten. Foto’s van deze momenten zijn de bouwstenen van de verhalen
en herinneringen die een leven lang meegaan!
Hoe ga je om met kinderen die absoluut niet op de foto willen?
Door even goed en oprecht contact te maken met het kindje, in te schatten
wat maakt dat het kindje op dat moment niet op de foto wil en daar op aan te sluiten maakt dat het altijd wel lukt. Het ene kindje is wat verlegen en
heeft wat meer tijd nodig en bij een ander kindje kan het zijn dat er wat
humor nodig is om het ijs te breken.
Waarom zijn deze foto’s die jij hebt gekozen jouw favoriete beelden?
Ze zijn spontaan, laten plezier en karakter zijn. Daar hou ik van in mijn fotografie!
Wat doe je naast Sgoolfotografie?
Met liefde zet ik mij als vrijwillige fotograaf in voor Stichting Still en
Stichting Earlybirds en daarnaast werk ik soms nog op invalbasis in de
jeugdhulpverlening, waar ik ik ruim 20 jaar in heb gewerkt.
Interesse in een samenwerking
met Mijke?
Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Mijke toe.
Demi de Ruiter – Interview
Persoonlijke post
Ik ben Demi de Ruiter – van Doorne en ik woon samen met mijn man en 2 zoontjes in Schiedam. Naast het fotograferen geniet ik ervan om dingen te doen met familie en vrienden.
Hoe kwam je erachter dat dit iets voor jou is?
Toen mijn oudste zoon werd geboren in 2020 heb ik een camera gekocht en ben ik cursussen gaan volgen. Toen kwam ik erachter dat dit iets is waar ik veel energie van krijg en echt leuk vind om te
doen.
Werk en Privé gescheiden houden
Dat is soms lastig. Als ik naar mijn vakantiefoto’s kijk merk ik dat ik heel kritisch ben. Ik zie al snel een verkeerde houding, geen mooie achtergrond of niet altijd de perfecte belichting.
Vaak moet ik wel tegen mezelf zeggen dat ik dit los moet laten. Niet elke foto hoeft perfect te zijn, en ook deze foto’s zijn heel waardevol later.
Hoe mijn kinderen reageren als ik mijn camera of telefoon pak
‘’Cheeese’’ Mijn oudste zoontje is gek op mijn camera en de camera op mijn telefoon. Soms zie ik selfies in mijn filmrol of maakt hij foto’s van zijn broertje, dat zijn wel smelt momentjes.
Maak je ook foto’s met je telefoon?
Ik ben een trotste moeder van 2 geweldige zoontjes. Heerlijk om elke fase weer vastgelegd te hebben en herinneringen te maken. De tijd gaat zo snel. Ik heb enorm veel foto’s van mijn kinderen. Omdat ik mijn camera niet overal mee naartoe neem, gebruik ik ook vaak mijn telefoon.
Wat vind je zo leuk aan fotografie?
Elke dag is anders en een nieuwe ervaring. Ook kun je blijven groeien en leren in dit vak. Als ik de foto’s ga bewerken word ik altijd vrolijk van alle blije gezichtjes op mijn scherm. Mensen blij maken met een mooie herinnering, dat is zo fijn.
Wat doe je als kinderen niet op de foto willen?
Eerst op hun gemak stellen en andere kinderen voor laten die wel graag willen. Ze kunnen op deze manier goed zien wat de bedoeling is. Praten over onderwerpen die kinderen leuk vinden kan werken als afleiding. Ik probeer het zo leuk mogelijk te maken!
Wat doe je over 10 jaar?
Een combinatie van fotografie en het zoveel mogelijk samen zijn met mijn familie, gezin en lieve mensen om mij heen.
Welke camera gebruik je?
Ik ben begonnen met Nikon. Hierin ben ik inmiddels gegroeid en zal daarom niet snel overstappen naar een andere camera.
Interesse in een samenwerking
met Demi?
Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Demi toe.
Lotti de Jong Interview
Persoonlijke post
Wanneer en waarom ben je begonnen met fotograferen?
Ik was 21 toen ik met mijn vriend Theo een reis door Scandinavië maakte. Al gauw kwam ik erachter dat ik mijn kleine coolpix camera was vergeten. Ik heb toen in Denemarken een spiegelreflexcamera gekocht en hier begon het allemaal. Nu vond ik fotograferen al leuker dan mijn vriendinnen het vonden. Op vakanties kwam ik altijd terug met de meeste foto’s. Maar met deze goede camera toentertijd begon ik mij ook echt voor de techniek en compositie te interesseren. Na meerdere workshops en cursussen heb ik in 2019 besloten het professioneel aan te pakken. Ik ben begonnen met de fotovakschool en heb nu regelmatig leuke opdrachten.
Wat is je favoriete genre van fotografie?
Mensen, en dan voornamelijk kinderen. Op vakanties of mooie dagen lig ik het liefst de hele dag op mijn buik verstopt terwijl de kinderen rondrennen en niets doorhebben. Ongeposeerde, spontane foto’s spreken mij het meest aan. Voor schoolfotografie kan ik natuurlijk niet de hele dag op het schoolplein liggen op zoek naar het perfecte spontane plaatje, maar ik probeer dit wel zoveel mogelijk te creëren. Nou moet ik zeggen dat ik ook van andere genres erg kan genieten. Een mooie stads- of landschapsfoto, architectuur of product foto’s, ik vind het allemaal leuk.
Pak je altijd je camera of maak je ook foto’s met je mobiele telefoon?
Ik maak zeker ook foto’s met mijn telefoon. Ik ben in de veronderstelling dat in veel situaties je telefoon een hele goede foto kan maken. Een quote die mij altijd is bijgebleven, maar vraag me niet wie het ooit heeft gezegd: “De beste camera is degene die je bij je hebt”. En tegenwoordig heb je (ik in ieder geval wel) altijd mijn telefoon bij me. Je zal de foto die je met je telefoon maakt niet 3 x 3 meter uitvergroot aan de muur kunnen hangen maar voor social media is het vaak goed genoeg.
Maak je dan standaard kiekjes of kijk je altijd met het oog van een fotograaf?
Dat ligt eraan. Ik denk dat ik bij bijna elke foto wel ergens in mijn achterhoofd wat standaard regels volg. Vooral bij mijn eigen kinderen. Klein voorbeeld daarvan is dat ik altijd op ooghoogte van ze probeer te fotograferen en ik plaats ze ook niet altijd precies in het midden.
Hoe vind je de balans tussen werk en prive?
Dat is soms wel lastig. Als ik door mijn vakantiefoto’s ga merk ik soms dat ik foto’s verwijder omdat er een fotografisch “foutje” in zit. Voeten of handen eraf geknipt of er staat een lelijke prullenbak op de achtergrond. Dan moet ik even stilstaan en mezelf duidelijk maken dat dit geen professionele fotoshoot was maar een vakantiefoto. En daar is het belangrijker dat je herinneren maakt en hoeft niet elke foto een prijswinnaar te zijn. Soms ook laat ik mijn kinderen iets te lang poseren tijdens een uitje, gelukkig zijn ze tegenwoordig oud genoeg om daar iets van te zeggen en dan schakel ik weer terug naar moeder zijn.
Waar ben je het meest trots op?
Heel cliche natuurlijk op mijn kinderen. Maar fototechnisch gezien vind ik het altijd heel leuk als ik ergens thuis kom en daar mijn foto’s aan de muur zie.
Wat is er zo leuk aan je vak?
Dat je mensen blij kan maken met jouw hobby eigenlijk. Ik geniet ervan om mooie foto’s te maken, en dan vooral zo dat degene voor de camera zich er zo prettig mogelijk bij voelt, want dat zie je zo enorm terug op foto’s. Ik maak ook graag actie foto’s van sporters, als ik die daarna doorstuur en ze plaatsen ze op hun social media kanalen, geniet ik ook van.
Interesse in een samenwerking
met Lotti?
Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Lotti toe.
Interview Nancy Vermeiren
Persoonlijke post
Nancy woont samen met haar man Remco en 3 kinderen Bo, Zef en Fee in Broek in Waterland. Ze is gek op skiën en snowboarden en eigenlijk alle sporten die met water te maken hebben. Ze maakt het liefst lange reizen naar plekken waar ze nog nooit geweest is, en dan altijd met haar camera om haar nek. Thuis houdt ze van lekker eten (maken) samen met vrienden en haar gezin. Je kan haar midden in de nacht wakker maken om naar sport te kijken, live of op tv.
Hoe kwam je erachter dat fotografie het beroep voor jou is?
Ik fotografeerde altijd als ik op reis of op vakantie was. En toen ik kinderen kreeg begon ik met newborn fotografie, kinderportretten, bruiloften en familiefeesten. Ik werkte toen ook nog als change consultant bij een groot adviesbureau. Onze oudste dochter is geboren met een aangeboren lichamelijke aandoening en heeft 7 operaties in 5 jaar tijd moeten ondergaan, waaronder in de VS, waar we een jaar gewoond hebben. Toen heb ik de switch naar fulltime fotograaf gemaakt omdat dat mij meer flexibiliteit en plezier gaf. Mensen zijn eindeloos interessant en ik vind het geweldig om een momentje van ze vast te mogen leggen. Ik word heel blij van samen met iemand een mooie foto of reportage te maken. Als dat lukt is mijn dag geslaagd.
Wat is het gekste, grappigste of meest vertederende dat je ooit op een school hebt meegemaakt?
Samen met de moeder van een kind op onze buik liggend helemaal gek gaan om toch mooie foto’s van haar kleine zoontje proberen te maken, die er eigenlijk niet zo’n zin in had. We hebben erg gelachen, en haar zoontje uiteindelijk ook.
Hoe kijk jij tegen schoolfotografie aan?
Ik vind het geweldig dat we bij Sgoolfotografie een kind proberen vast te leggen zoals het is of zich op dat moment voelt. Een blij stuiterend kind is prachtig, maar een ingetogen, stoer, verlegen of koppig kind vind ik net zo leuk om te fotograferen! Ik doe er alles voor om elk kind goed te portretteren. En als het in het uitzonderlijke geval een keer niet lukt omdat het kind echt niet wil, dan moet je dat respecteren vind ik en komt er een volgende keer. Het unieke van Sgoolfotografie vind ik verder dat we echt studiofotografie doen op school, en niet alleen maar het “gewone” portretje maken dat ik vroeger van de schoolfotograaf mee naar huis kreeg. Wij willen de kinderen en ouders/verzorgers graag verrassen.
Hoe ben je bij Sgoolfotografie terecht gekomen?
Ik heb een tijd bruiloften gefotografeerd met “Trouwe Vrouwen”, een team van 8 vrouwen. Daarnaast was ik portret- en familiefotograaf. De laatste jaren fotografeerde ik de kinderen van Groep 8 voor hun eindboek. Dat vond ik zo leuk en dankbaar werk om te doen! Maar ik miste collega’s om mee te sparren en bij Sgoolfotografie heb ik die gevonden. Zo leuk hoe je elkaar helpt, van elkaar leert en inspiratie opdoet, en heel veel lol hebt. Ik zou niet meer zonder willen!
Hoe is jouw passie voor fotografie begonnen?
Op reis 25 jaar geleden! Ik sleepte overal mijn camera mee naartoe en tijdens mijn wereldreis door Zuidoost Azië, Australië en Nieuw-Zeeland heb ik destijds een flinke investering gedaan en een spiegelreflexcamera met verschillende objectieven gekocht. Ik vind het genieten om mensen overal ter wereld te fotograferen. Helaas komt het de laatste jaren met een druk gezinsleven wat minder van mooie wereldreizen maken. Maar die staan zeker nog op mijn verlanglijstje! En mensen fotograferen kan gelukkig overal, ook gewoon dichterbij huis.
Wat doe je naast Sgoolfotografie?
Ik had een studio aan huis maar door het vele thuiswerken als gevolg van Corona is dat nu kantoor geworden van zowel mijn bedrijf als dat van mijn man. Dus ik fotografeer op locatie of huur een ruimte. Familiefotografie en portretten vind ik nog steeds heel leuk om te doen naast Sgoolfotografie. Daarnaast fotografeer ik in het weekend grote judowedstrijden voor Judobond Nederland en diverse clubs. Het vastleggen van emoties tijdens een wedstrijd of die ene fantastische worp geeft echt een kick. Ten slotte werk ik samen met kunstenaar Erik Renssen. Hij is geïnspireerd door Picasso en maakt prachtige sculpturen, lithos’s en schilderijen. Ik heb het geluk gehad hem te mogen portretteren voor zijn boek en maak met enige regelmaat foto’s van hem aan het werk in zijn atelier. Dat is echt genieten. Reportage fotografie geeft mij heel veel energie. Een-dag-in-het-leven-van fotografie staat hoog op mijn lijstje. Of het nu een kunstenaar, sporter, politicus of een gezin is. Daar wil ik meer tijd aan gaan besteden.
Met welke bekende fotograaf zou jij wel eens willen werken?
Samen werken met sportfotograaf Paul Raats lijkt me geweldig. Hij heeft de olympische sporters in aanloop naar Tokyo 2020 prachtig geportretteerd. En met Richard l’Anson samen op reis gaan en fotograferen is een droom. Een fenomenale reisfotograaf! Zijn foto’s en boeken over reisfotografie inspireerde mij bij het maken van mijn eerste reisfoto’s.
Wat maakt fotografie zo uitdagend?
Geen enkel moment en geen enkele shoot is voorspelbaar of hetzelfde, omdat mensen dat ook niet zijn. Dat vind ik heel leuk en houd me scherp. Of het nu Sgoolfotografie, een zakelijk portret, een sportevenement of een familiefeest is, er gebeuren altijd onverwachte dingen. Verder vind ik het interessant om de laatste technische ontwikkelingen te volgen en nieuwe technieken te blijven leren.
Wat is je grootste uitdaging in fotografie?
Ik vind mijn foto’s niet snel goed genoeg. Blijven leren en toch tevreden kunnen zijn met het resultaat is soms een grote uitdaging voor mij. Daarnaast vind ik het lastig om in the heat of the season en alle drukte af en toe afstand te nemen en me af te vragen “wat wil ik nu zelf?” en daar heel gericht keuzes in te maken.
Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen op het gebied van fotografie?
Blijf dicht bij jezelf en kies workshops & stages die passen bij wat jij wil leren. Verzamel mensen om je heen waar je energie van krijgt en die je inspireren. Dat is waardevoller dan welke standaard opleiding of cursus dan ook. Dat probeer ik te doen. Dit jaar ga ik leren hoe je zelf een achtergronddoek kan maken. Heel veel zin in!
