Persoonlijke post
Interview Nancy Vermeiren
Persoonlijke post
Nancy woont samen met haar man Remco en 3 kinderen Bo, Zef en Fee in Broek in Waterland. Ze is gek op skiën en snowboarden en eigenlijk alle sporten die met water te maken hebben. Ze maakt het liefst lange reizen naar plekken waar ze nog nooit geweest is, en dan altijd met haar camera om haar nek. Thuis houdt ze van lekker eten (maken) samen met vrienden en haar gezin. Je kan haar midden in de nacht wakker maken om naar sport te kijken, live of op tv.
Hoe kwam je erachter dat fotografie het beroep voor jou is?
Ik fotografeerde altijd als ik op reis of op vakantie was. En toen ik kinderen kreeg begon ik met newborn fotografie, kinderportretten, bruiloften en familiefeesten. Ik werkte toen ook nog als change consultant bij een groot adviesbureau. Onze oudste dochter is geboren met een aangeboren lichamelijke aandoening en heeft 7 operaties in 5 jaar tijd moeten ondergaan, waaronder in de VS, waar we een jaar gewoond hebben. Toen heb ik de switch naar fulltime fotograaf gemaakt omdat dat mij meer flexibiliteit en plezier gaf. Mensen zijn eindeloos interessant en ik vind het geweldig om een momentje van ze vast te mogen leggen. Ik word heel blij van samen met iemand een mooie foto of reportage te maken. Als dat lukt is mijn dag geslaagd.
Wat is het gekste, grappigste of meest vertederende dat je ooit op een school hebt meegemaakt?
Samen met de moeder van een kind op onze buik liggend helemaal gek gaan om toch mooie foto’s van haar kleine zoontje proberen te maken, die er eigenlijk niet zo’n zin in had. We hebben erg gelachen, en haar zoontje uiteindelijk ook.
Hoe kijk jij tegen schoolfotografie aan?
Ik vind het geweldig dat we bij Sgoolfotografie een kind proberen vast te leggen zoals het is of zich op dat moment voelt. Een blij stuiterend kind is prachtig, maar een ingetogen, stoer, verlegen of koppig kind vind ik net zo leuk om te fotograferen! Ik doe er alles voor om elk kind goed te portretteren. En als het in het uitzonderlijke geval een keer niet lukt omdat het kind echt niet wil, dan moet je dat respecteren vind ik en komt er een volgende keer. Het unieke van Sgoolfotografie vind ik verder dat we echt studiofotografie doen op school, en niet alleen maar het “gewone” portretje maken dat ik vroeger van de schoolfotograaf mee naar huis kreeg. Wij willen de kinderen en ouders/verzorgers graag verrassen.
Hoe ben je bij Sgoolfotografie terecht gekomen?
Ik heb een tijd bruiloften gefotografeerd met “Trouwe Vrouwen”, een team van 8 vrouwen. Daarnaast was ik portret- en familiefotograaf. De laatste jaren fotografeerde ik de kinderen van Groep 8 voor hun eindboek. Dat vond ik zo leuk en dankbaar werk om te doen! Maar ik miste collega’s om mee te sparren en bij Sgoolfotografie heb ik die gevonden. Zo leuk hoe je elkaar helpt, van elkaar leert en inspiratie opdoet, en heel veel lol hebt. Ik zou niet meer zonder willen!
Hoe is jouw passie voor fotografie begonnen?
Op reis 25 jaar geleden! Ik sleepte overal mijn camera mee naartoe en tijdens mijn wereldreis door Zuidoost Azië, Australië en Nieuw-Zeeland heb ik destijds een flinke investering gedaan en een spiegelreflexcamera met verschillende objectieven gekocht. Ik vind het genieten om mensen overal ter wereld te fotograferen. Helaas komt het de laatste jaren met een druk gezinsleven wat minder van mooie wereldreizen maken. Maar die staan zeker nog op mijn verlanglijstje! En mensen fotograferen kan gelukkig overal, ook gewoon dichterbij huis.
Wat doe je naast Sgoolfotografie?
Ik had een studio aan huis maar door het vele thuiswerken als gevolg van Corona is dat nu kantoor geworden van zowel mijn bedrijf als dat van mijn man. Dus ik fotografeer op locatie of huur een ruimte. Familiefotografie en portretten vind ik nog steeds heel leuk om te doen naast Sgoolfotografie. Daarnaast fotografeer ik in het weekend grote judowedstrijden voor Judobond Nederland en diverse clubs. Het vastleggen van emoties tijdens een wedstrijd of die ene fantastische worp geeft echt een kick. Ten slotte werk ik samen met kunstenaar Erik Renssen. Hij is geïnspireerd door Picasso en maakt prachtige sculpturen, lithos’s en schilderijen. Ik heb het geluk gehad hem te mogen portretteren voor zijn boek en maak met enige regelmaat foto’s van hem aan het werk in zijn atelier. Dat is echt genieten. Reportage fotografie geeft mij heel veel energie. Een-dag-in-het-leven-van fotografie staat hoog op mijn lijstje. Of het nu een kunstenaar, sporter, politicus of een gezin is. Daar wil ik meer tijd aan gaan besteden.
Met welke bekende fotograaf zou jij wel eens willen werken?
Samen werken met sportfotograaf Paul Raats lijkt me geweldig. Hij heeft de olympische sporters in aanloop naar Tokyo 2020 prachtig geportretteerd. En met Richard l’Anson samen op reis gaan en fotograferen is een droom. Een fenomenale reisfotograaf! Zijn foto’s en boeken over reisfotografie inspireerde mij bij het maken van mijn eerste reisfoto’s.
Wat maakt fotografie zo uitdagend?
Geen enkel moment en geen enkele shoot is voorspelbaar of hetzelfde, omdat mensen dat ook niet zijn. Dat vind ik heel leuk en houd me scherp. Of het nu Sgoolfotografie, een zakelijk portret, een sportevenement of een familiefeest is, er gebeuren altijd onverwachte dingen. Verder vind ik het interessant om de laatste technische ontwikkelingen te volgen en nieuwe technieken te blijven leren.
Wat is je grootste uitdaging in fotografie?
Ik vind mijn foto’s niet snel goed genoeg. Blijven leren en toch tevreden kunnen zijn met het resultaat is soms een grote uitdaging voor mij. Daarnaast vind ik het lastig om in the heat of the season en alle drukte af en toe afstand te nemen en me af te vragen “wat wil ik nu zelf?” en daar heel gericht keuzes in te maken.
Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen op het gebied van fotografie?
Blijf dicht bij jezelf en kies workshops & stages die passen bij wat jij wil leren. Verzamel mensen om je heen waar je energie van krijgt en die je inspireren. Dat is waardevoller dan welke standaard opleiding of cursus dan ook. Dat probeer ik te doen. Dit jaar ga ik leren hoe je zelf een achtergronddoek kan maken. Heel veel zin in!
Interview Cisca Pichel
Persoonlijke post
Wie ben je, waar woon je, waar hou je van?
Ik ben Cisca, geboren in Groningen en na wat omzwervingen alweer een tijd woonachtig in Heerenveen. Ik hou (natuurlijk) van fotograferen, van tekenen en schilderen maar ook van lekker eten en het ontdekken van nieuwe plekken.
Je bent een echte ondernemer. Wat vind je er leuk aan?
Het leuke aan ondernemen is dat je zelf bepaalt welke kant het op kan en moet gaan. Eigen baas zijn heeft voor- en nadelen maar de vrijheid ervan vind ik heel fijn.
Wanneer is jouw passie voor fotografie begonnen?
Mijn vader fotografeerde vroeger veel en ontwikkelde zijn foto’s in de tot DOKA omgebouwde badkamer. Dat vond ik toen al heel interessant. Op mijn 13e kreeg ik van hem mijn eerste spiegelreflex camera. Op school kon ik toen een blok fotografie volgen en daar is het zaadje gepland. Ik ben altijd blijven fotograferen maar toen ik in 2013 begon aan de Fotoacademie is het echt uitgegroeid tot mijn passie.
Wat is je grootste uitdaging in fotografie?
Stoppen met foto’s maken! Als ik eenmaal begin met fotograferen is er geen houden meer aan. Nu maak ik daarover afspraken met mezelf en dat gaat best goed…
Wat is voor jou een geslaagde foto?
Ik weet dat een foto voor mij geslaagd is als ik er de hele tijd naar wil kijken, alsof je er verliefd op bent.
Hoe heb je jezelf tot nu toe ontwikkeld?
Ik heb heel veel geleerd op de Fotoacademie. Daarna heb ik me ontwikkeld door veel foto’s te maken, foto’s te kijken, me aan te sluiten bij andere mensen die met fotografie bezig zijn en af en toe een workshop of lezing volgen. Ik heb me nog niet zo lang geleden aangesloten bij Sgoolfotografie en nu alweer zoveel nieuwe dingen geleerd van mijn collega-fotografes.
Wat was de spannendste opdracht die je ooit hebt gedaan?
De spannendste opdracht was denk ik de allereerste bruiloft ooit. Omdat je het goed wilt doen en weet dat het maar 1x kan.
Welke BN’er zou je graag willen fotograferen en waarom?
In het laatste seizoen van Expeditie Robinson zag ik tv-kok London Loy. Zoals hij er daar uitzag, lekker ruig en mooie kop met wilde haren, zou ik hem graag eens willen fotograferen.
Gaat fotografie nooit vervelen?
Nee, het gaat nooit vervelen. Er valt nog zoveel te leren. Daarnaast biedt de fotografie mij de kans om veel verschillende mensen te ontmoeten en hun verhaal te horen. Elk mens heeft zijn eigen verhaal. Ik ben in mijn element als ik die verhalen mag horen en daarbij een mooi portret of serie mag/kan maken. De mens zoals hij of zij is.
Wat is het leukste, grappigste of meest vertederende dat je op een school hebt meegemaakt?
Ik vind het grappig dat kinderen hun eigen plan trekken. Geen zin om op de foto te gaan, dan ga je gewoon niet lachen of hou je de hele tijd je handen voor je gezicht… Natuurlijk probeer je als fotograaf er een mooi portret uit te slepen maar als het niet lukt dan is het ook zoals het is.
Wat ik heel lief vond is dat er laatst een jongetje was dat de hele tijd heel dichtbij kwam staan en alles goed in zich opnam omdat hij fotograferen ook zo leuk vond. Superlief.
Welke waardevolle les heb je geleerd?
Dat je dicht bij jezelf moet blijven en je niet gek moet laten maken door hoe en wat mensen om je heen doen. Iedereen doet het anders, en alles is goed!
Interview Elisabeth Hiemstra-Dijkstra
Persoonlijke post
Elisabeth woont samen met haar man, hun zoon Davey en hun dieren in het mooie Deinum. Na jaren actief te zijn geweest als Sociaal Pedagogisch Hulpverlener, richt ze zich nu fulltime op de fotografie. Het vastleggen van de mooiste momenten om voor altijd te bewaren en te koesteren, is waar ze zich iedere fotoshoot 100% voor inzet!
Spreek je Fries?
Fansels! Ik ben Fries en Nederlandstalig opgevoed. Op de scholen waar Fries gesproken wordt spreek ik ook Fries met de kinderen tijdens het fotomoment. Dit is Bjusterbaarlik mooi.
Kun je iets vertellen over je achtergrond? Hoe ben je fotograaf geworden?
Door mijn liefde voor de paarden kwam ik in aanraking met paardenfotografie. Ik kon na een vakantiebaantje toen ik 16 jaar was een compactcamera kopen. Ik fotografeerde mijn eigen pony en ik was al snel op zoek naar mijn eerste professionele camera. Toen vriendinnen ook vroegen om foto’s van hun pony’s te maken en mijn eerste bruiloft aanvraag kwam, wist ik het zeker. “Hier ga ik meer mee doen!”. Al snel volgden vele aanvragen voor bruidsreportages en familiefoto’s en kon ik mij inschrijven als ondernemer.
Wat was het onderwerp van je eerste foto’s?
Mijn allerliefste pony destijds genaamd Lizzie. Ik maakte vooral veel foto’s van haar mooie hoofd en sierlijke bewegingen.
Welke opleiding heb je gedaan?
Sociaal Pedagogisch Hulpverlening.
Wat was tijdens je studie je favoriete onderwerp?
Ik heb mijn fotografie vaardigheden door middel van workshops en diverse opleidingsdagen aangeleerd. Veel heb ik mijzelf aangeleerd en ik probeer mijzelf nog ieder jaar door scholing te verbeteren. Mijn laatst gevolgde workshop was een workshop over Flitslicht en het meten van licht. Deze workshop werd gegeven door Brendan de Clercq. Flitslicht is mijn favoriete onderwerp van het fotograferen. Je kunt het licht helemaal naar wens en smaak aanpassen. Het leuke is dat je dan in de studio een foto totaal anders kan belichten en een hele wisselende fotoshoot kunt afleveren.
Wat maakt fotografie zo uitdagend?
Fotostijlen veranderen constant en je kan altijd doorleren en doorgroeien. Verschillende lichtsituaties maken ons beroep ook altijd interessant. Je bekijkt echt iedere fotoshoot wat op dat moment het mooiste plekje met de mooiste lichtinval is.
Hoe zou je je werk beschrijven?
Spontaan, ongedwongen en kleurrijk
Met de komst van digitale fotografie is het vak erg populair op dit moment. Hoe kijk jij daar tegenaan?
Het is in deze tijd nog meer een uitdaging om boven het gemiddelde uit te blijven stijgen. Het geven van goede service, leuk klantcontact en een mooi fotoproduct geeft veel voldoening!
Wat is het leukste wat je hebt meegemaakt op een school?
Op een van mijn eerste scholen voor Sgoolfotografie, mocht ik mijn studio opbouwen in het handenarbeid lokaal. Die dag had ik twee kinderen uit groep 8 die de kindjes voor mij uit de klassen haalden. Zij namen hun taak zeer serieus. Tijdens het foto moment stonden deze twee kinderen achter mij met allerlei handenarbeid materialen gek te doen. De kinderen die op de foto gingen vonden dit ontzettend grappig en dit leverde hele mooie foto’s op!
Wat vind jij? Schoolfoto’s afdrukken of liever digitaal?
Als ik door mijn fotoalbums blader die mijn moeder heeft gemaakt dan ben ik blij dat ze ieder jaar de afdrukken heeft gekocht. Het is zo onwijs leuk om te zien hoe ik per jaar zo ben veranderd. Dit geldt ook voor onze klas, de juffen en de meesters. Het is super om dit in een album terug te zien.
Hoe ga je om met kinderen die absoluut niet op de foto willen?
Ik betrek ze in het proces. Ze mogen meekijken en mij meehelpen met mijn tweede camera, zodat ze goed kunnen zien dat er niets spannends aan is. Als het ze teveel wordt, dan laat ik het kind later op de dag met zijn favoriete vriend of vriendinnetje langskomen en probeer ik het opnieuw.
Welke plek op aarde zou jij graag willen fotograferen?
Toen ik in maart 2020 een bruidspaar in Schotland mocht fotograferen wist ik het zeker. Dit smaakt naar meer!
Ik zou heel graag met een bruidspaar naar IJsland willen reizen, om daar hun bruiloftsreportage te maken tussen de prachtige lichtblauwe meren en zwarte rotsen.
Wat is volgens jou de perfecte compositie?
Ik denk zelf dat de perfecte compositie niet bestaat. Het blijft erg persoonlijk. We maken als fotografen kunst. Kunst is voor iedereen anders te interpreteren. Daarmee zal het voor de ene persoon de perfecte compositie zijn als het kind rechts in beeld staat en wegkijkt naar de lege ruimte links. De ander wil het liefste het kind gewoon in het midden van de foto hebben. Wanneer je als kijker wordt aangetrokken tot het mooiste deel van de foto, is mijn missie geslaagd.
Waarom zijn deze foto’s die jij hebt gekozen jouw favoriete beelden?
Deze foto’s brengen het sprankelende van het kind naar voren. Ik herinner mij nog het moment van maken en denk daar met veel plezier aan terug.
Met welke bekende fotograaf zou jij wel eens willen werken?
Ik zou dolgraag een keer met Lara Jade willen samenwerken in haar fotostudio. Zij maakt van modellen echt de meest mooie studioportretten. Ze fotografeert voor diverse modebladen en modeontwerpers. Zelf heb ik die ambitie niet, maar ik zou dolgraag meer tijd willen vrij maken om vrij werk te maken van modellen.
Heb jij tips voor collega’s?
Geef alles tijdens een shoot. Dan krijg je zoveel terug van die lieve kindertjes!
Wat doe je naast Sgoolfotografie?
Ik heb een eigen fotostudio waar ik Newborn, bollebuik, kinder, familie, boudoir en dierenfoto’s maak. Daarnaast ben ik visagiste en mag ik met veel bruidsparen hun speciale daq meebeleven en hen blij maken met een mooie reportage.
Waar zie jij jezelf over 10 jaar?
Ik hoop dat ik dan een vast gezicht ben op mijn scholen en de kinderen mij herkennen als het de Schoolfotografie dag is!
Daarnaast hoop ik met mijn gezin een prachtige toekomst in de fotografie op te bouwen in het mooie Friesland.
Interview Brigitte Alberts
Persoonlijke post
Brigitte woont met Bert in Houten, samen met hun dochter Jytte (2004) en zoon Peije (2006).
Hoe is je carrière begonnen?
Toen ik zwanger was van mijn eerste kind stond een digitale fotocamera hoog op mijn verlanglijstje. Daarvoor fotografeerde ik al wel analoog. Ik wilde ‘echt’ leren fotograferen zonder de automatische stand te gebruiken. Op de uitgerekende datum had ik mijn eerste les bij Fotovakschool Statief in Utrecht.
Wat was tijdens je studie je favoriete onderwerp?
Ik had thuis een baby. Een goed onderwerp om mee te ‘oefenen’ voor mijn schoolopdrachten.
Wat is je grootste uitdaging in fotografie?
Na diverse opleidingen en trainingen ligt mijn hart bij portretfotografie. Ik heb geen geduld om ’s morgens om vijf uur op te staan om de opkomende zon te fotograferen of een aardbei van haar mooiste kant vast te leggen. Ik wil mensen, en dan vooral kinderen, vastleggen zoals ze werkelijk zijn. Een gezin fotograferen waarbij niemand in de camera kijkt vind ik door de onderlinge interactie vaak de leukste foto’s.
Wat zijn je favoriete foto’s en waarom?
Zóveel leuke foto’s
dat het moeilijk kiezen is. Lachen is leuk, niet lachen is ook prima.
Alles is goed, als ze maar zichzelf zijn!
Hoe ben je bij Sgoolfotografie.nl terecht gekomen?
Op de school van mijn kinderen fotografeerde ik alle schoolactiviteiten door het jaar heen. Sgoolfotografie.nl verzorgde de officiële schoolfoto’s. Ik ben toen een dagdeel gaan meekijken. Ik werd enorm blij van het enthousiasme en de ongedwongenheid van de fotograaf. Maar ik zag ook dat het topsport is. Een normale fotoshoot duurt ongeveer een uur maar voor schoolfotografie gelden andere regels. Een hele klas moet je in een uur fotograferen, dat is andere koek! Als een kind dan stralend op de foto staat is dat het bewijs dat sgoolfotografie veel meer is dan een kiekje maken; het is een vak apart.
Hoe zou je je werk beschrijven?
Dat is lastig omdat ik niet weet of ik al een eigen stijl heb. Ik vind meerdere stijlen mooi, maar zwart-wit en strakke, vierkante uitsnedes vind ik altijd wel interessant. Ik ben een mensen-mens en dat zie je denk ik terug in mijn werk
Wat is je favoriete genre van fotografie?
Kinderen bij uitstek. Kijk maar eens goed, álle kinderen zijn mooi! De camera heeft me goed leren kijken naar mensen. Ik kan heel blij worden van kinderen die helemaal zichzelf zijn. Juist een boos of verdrietig gezicht zorgt voor prachtig beelden. Dan zit ik met een grote glimlach de beelden uit te werken.
Hoe vind je de balans tussen werk en privé?
Het wordt steeds makkelijker met opgroeiende kinderen. Inmiddels zitten ze op de middelbare school en zijn ze dus een stuk zelfstandiger. Ik compenseer de dagen dat ik de hele dag op pad ben met dagen dat ik thuis alles uit moet werken. Dan zit ik met een kopje thee klaar.
Wat is je grootste prestatie als fotograaf?
Die gaat vast nog komen. In mijn werk groei ik nog iedere dag.
Wat is je boodschap voor andere fotografen?
Gewoon veel foto’s maken en doen. Zo vergroot je je kennis en vaardigheden en ontwikkel je steeds meer een eigen stijl. En ‘kill your darlings’. Helaas kan je niet alles bewaren. Dat blijft voor mij iedere keer weer een ding. En kom je er qua bewerkingen niet helemaal uit? Een tutorial op Youtube kan reuze helpen.
Over 10 jaar zie ik mijzelf…..
Dat is ver vooruit. Voorlopig ben ik onderdeel van zo’n tof team collega’s en heb ik de allerleukste baan die er is. Ik hoop dat ik dit werk nog lang mag blijven doen.
Interview Rieneke Seijts
Persoonlijke post
Met heel veel plezier ben ik schoolfotograaf en grafisch vormgever. Ik ben een echt buitenmens en hou van sporten en bezig zijn. Samen met mijn twee kinderen woon ik in De Goorn, Noord Holland en in mijn vrije tijd vaak opzoek naar nieuwe uitdagingen en avontuur in het leven!
Hoe ben je bij Sgoolfotografie terechtgekomen?
Sgoolfotografie kwam bij mijn dochtertje op school. Ik zag de enthousiaste schoolfotografen en de omgang met de kinderen en dacht: Dat wil ik ook!! Nu ben ik super trots dat ik bij dit leuke ondernemende team hoor!
Je bent een echte ondernemer. Wat vind je er leuk aan?
Ik kan mijn eigen tijd indelen, ideeën ontwikkelen en daarbij lekker creatief bezig zijn. Bovendien ben ik als ondernemer nu verantwoordelijk voor mijn eigen kwaliteit en succes.
Je bent eigenaar van Rieneke Fotografie en Vormgeving én Tromper. Wat is de geschiedenis van deze ondernemingen?
Een aantal jaren geleden ben ik als freelance grafisch vormgever begonnen. Als vormgever heb ik mij vooral op geboorte- en familiedrukwerk gericht. Later kreeg ik steeds meer vraag naar fotografie. Dit sprak mij zo aan dat ik mij hier verder in gespecialiseerd heb onder de naam Rieneke Fotografie en Vormgeving.
Ik onderhield ook de webshop en logistiek van Tromper.nl (babyrompers met T-shirts in één). In 2014 kreeg ik de kans om het merk en de shop over te nemen. Voor mij leuk en zeer goed te combineren met de fotografie en vormgeving. Naast mijn passie voor fotografie en vormgeving, kan je mij in de winter vinden op de ijsbaan in Hoorn, waar ik regelmatig met veel plezier schaatsles geef aan kinderen en volwassen!
Welke fotografie opdrachten krijg je vaak?
Als fotograaf hou ik ervan om mijzelf te blijven ontwikkelen en te fotograferen waar ik blij van word. Mijn expertise is newbornfotografie, hierbij maak ik foto’s bij de mensen thuis in hun eigen omgeving. Elke keer weer mooi om de kersverse ouders te zien met zo’n kleintje. Met als resultaat mooie foto’s zonder te veel poespas. Een blijvende herinnering, want voor je het weet zijn ze groot!
Hoe ziet jouw werkdag eruit?
We beginnen altijd met een kopje groene thee, maar verder ziet elke dag er anders uit voor mij. Heerlijk die afwisseling! De ene dag ben ik bezig met het ontwerpen van een geboortekaartje en de andere dag bewerk ik foto’s. Daarnaast ontwerp, bedruk en verstuur ik de Trompers. De periodes met Sgoolfotografie zijn erg leuk, maar ook druk. Na deze drukke periode is het altijd weer fijn om even bij te tanken en nieuwe ideeën uit te werken.
Wat is het leukste dat je ooit heb meegemaakt als Sgoolfotograaf?
Het blijft bijzonder als kinderen je aanspreken in een winkel als ‘de schoolfotograaf’. Je voelt je dan heel even een bekende Nederlander.
Wat is voor jou een geslaagde foto?
Als (verlegen) kinderen zich ontpoppen tot fotomodellen! En kinderen zichzelf zijn en met eigen ideeën komen. Dit levert spontane en vrolijke kiekjes op.
Bij het nabewerken zit ik vaak met een grote glimlach naar de foto’s te kijken, en dan besef ik: Ik heb écht de leukste baan!
Over 10 jaar zie ik mijzelf…
Als de favoriete schoolfotograaf in de kop van Noord-Holland en toch gewoon die gezellig spontane en nuchtere vrouw.
