Robyn Schellekens – interview
Mijn naam is Robyn Schellekens, ik ben in 1987 geboren in Tilburg en daar woon ik nu nog steeds. Ik ben getrouwd met Kevin en moeder van 2 dochters Nomi en Vieve.
Ik heb een fotostudio in Tilburg. Mijn studio zit in een gebouw met 13 creatieve ondernemers. We zijn momenteel met 3 fotografen, maar mijn buurvrouw is bijvoorbeeld tattooist en haar buurvrouw is weer een productontwerper. Verder zijn er ook nog grafisch ontwerpers en interieur designer te vinden in ons pand. Het is enorm leuk om een groep fijne, creatieve mensen om je heen te hebben.
Wat doe je graag in je vrije tijd?
Ik ben graag thuis, maar vind het altijd gezellig als er mensen langskomen. Ik ben dol op spelletjes. Ik ben altijd in voor een avondje bordspelletjes spelen, gamen of een escaperoom bezoeken. Maar lekker in de hoek van de bank een boek lezen of een serie kijken vind ik ook heerlijk.
Wanneer is jouw passie voor fotografie begonnen?
Ik kan me herinneren dat ik in groep 6 zat toen ik mijn eerste camera kreeg. Het was een blauwe camera in de vorm van een Q. Ik kon er niets mee instellen, maar ik vond het heerlijk om foto’s te maken en wachten in spanning af tot mijn rolletjes ontwikkeld waren.
In de eerste jaren van de middelbare school was ik vooral bezig met het bewerken van foto’s. Ik vergat echt de tijd als ik ergens mee bezig was. Nog steeds vind ik het heerlijk om lekker met photoshop aan de slag te gaan.
Pas in 2009 kocht ik mijn eerste spiegelreflexcamera. Foto’s kunnen mij echt raken. Waar veel mensen kippenvel kunnen krijgen van muziek, kan ik echt kippenvel krijgen van een mooie foto.
Waar zie jij jezelf over 10 jaar?
Ik wil het liefst een hele grote studio, met verschillende ruimten. Deze studio zou ik graag delen met 1 of 2 andere fotografen. Naast de losse studios zou er dan ook een ruimte zijn waar we allemaal samen kunnen zitten om gezellig te lunchen, maar ook om te sparren of editten. Ik geloof in de kracht van samenwerken en samen is veel leuker dan alleen.
Waarom schoolfotografie?
Ik vind portretten van kinderen maken echt het leukste wat er is. Kinderen zijn zo heerlijk zichzelf. In mijn studio komen de kinderen natuurlijk samen met hun ouders. Ik vind het erg leuk om het verschil te zien tussen de kinderen die met hun ouders in de studio komen en de kinderen die op school in het bijzijn van hun docent en klasgenoten op de foto gaan. De hele sfeer is ander, en ik vind het beide super leuk. Een perfecte combinatie dus voor mij.
Wat is voor jou de perfecte foto?
De perfecte foto is voor mij een foto van een kind waarvan de ouders bij het zien van de foto gelijk een lach op hun gezicht krijgen. Niet de foto waarop het kindje heel lief, recht in de camera kijkt en lacht, maar een foto waar het kind echt zichzelf is. In mijn studio staat een voorbeeldfoto op acryl van mijn eigen dochter, waarop ze haar ogen dicht heeft. Het is een van mijn favoriete foto’s van haar, omdat ze hier een typisch “Vieve gezicht” trekt.
Welke leeftijd vind je het leukst om te fotograferen?
Eigenlijk zijn alle leeftijden leuk om te fotograferen. Maar als ik moet kiezen dan fotografeer ik het liefst de periode waarin kinderen een “wisselgebit” hebben. Hoewel ouders soms denken dat ze in die periode (die best lang kan duren) beter even kunnen wachten met het laten maken van foto’s, vind ik het juist super leuk. We wisselen allemaal maar een keer van gebit, en dit hoort erbij. En die wisselgebitjes zijn toch te leuk!
Wat is je grootste uitdaging in fotografie
Mijn grootste uitdaging is het bewaken van mijn tijd. Ik kan zo genieten van fotograferen dat ik kan blijven schieten.
Welke BN’er zou je graag willen fotograferen en waarom?
Victoria Koblenko. Ik vind dat ze echt een hele toffe uitstraling heeft. Ze wisselt erg vaak van kapsel en alles staat haar goed. Ik denk dat je met haar een hele toffe shoot kunt doen met hele uiteenlopende stijlen.
Raak je wel eens gefrustreerd als je ‘het moment’ voorbij ziet komen en te laat bent met het nemen van de foto?
Ja, natuurlijk. Ik denk dat elke fotograaf dat wel heeft. Vooral de newborns die ik fotograaf hebben er een handje van om te gapen zodra ik mijn camera net even weg leg. En er is niets schattiger dan een pasgeborenbaby die gaapt.
Als je iemand of iets mag fotograferen, wie/wat kies jij?
Ik zou wel graag een groot sportevenement fotograferen. De emotie die bij sporters is zo puur. Mijn hart ligt bij stijldansen, dus de finale professional Latin in Blackpool lijkt me erg tof. Maar de bijvoorbeeld turnen op de olympische spelen lijkt me ook echt heel gaaf.
Interesse in een samenwerking
met Robyn?
Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Robyn toe.
